“Jazeker ken ik die”, reageert oud-gymdocent Wim Steen (79) als hij hoort dat Bram Bakker contact met hem zoekt. “Brammetje Bakker!”, lacht hij. “Die is Bekende Nederlander!”
Hij heeft de toenmalige vwo-leerling meteen op het netvlies. “Een plezierige jongen. Presteerde over de hele linie goed en was enthousiast voor sport.”
De docent en zijn volwassen leerling zien elkaar na 33 jaar op de plek van de toenmalige scholengemeenschap in een nieuw schoolgebouw. “Ik wilde naar de Academie voor Lichamelijke Opvoeding, maar mijn moeder vond dat ik moest studeren voor dokter of advocaat”, vertelt Bram. “Op een beroep als gymleraar was je op je 40e uitgekeken, dacht ze. Bovendien mocht zij destijds niet studeren van haar vader.”
“De grap is dat ik als psychiater doorlopend het belang van lichamelijke beweging onder de aandacht breng. Mensen die hun bed niet uitkomen, moeten in beweging gezet worden. Een schop onder de kont helpt soms beter dan een gesprek.”
Wim Steen knikt begrijpend. Als geboren Drent kent hij zelfs een uitdrukking voor Bakkers filosofie: “Een zitt’nd gat hef altied wat.”
Bram: “Beroepsmatig koos ik het verkeerde vak. De meeste psychiaters snappen niet dat sport belangrijk is.”
Dankzij gelijkgestemden kan Wim met genoegen terugdenken aan zijn tijd als gymdocent. De toenmalige rector vond sport(cultuur) belangrijk en de roostermaker plande de jongens en meisjes apart in. “Voor mij was de lol eraf als jongens en meisjes samen moesten gymmen. Ik wilde wat presteren met de jongens.”
Uit zijn zak haalt hij een verfomfaaid papiertje met handgeschreven prestaties van de jongens uit vwo 4 voor de coopertest, de achthonderd meter en het rondje door de Hepkema’s bosjes. “Dat hield ik bij. Puur voor mezelf, hoor”, zegt hij. Meestal won Bram de coopertest. Op het rondje door het bos waren Bram en zijn boezemvriend Gerrit exact even snel. De 800 meter finishte Bram 2 seconden na Gerrit in 2 minuut 56. Bram: “Gerrit had meer talent en een betere looptechniek, maar ik had een hardere kop.”
Naast atletiek leerde Wim de jongens turnen, hockey, tennis, softbal, volleybal en basketbal. “Ik wilde ze de lol van het bewegen bijbrengen.” Daarnaast hoopte hij bij te dragen aan persoonlijke groei. “Dat lukt als de beleving op het moment zelf uitdagend is. Emotioneel. Handstand overslag over de kast is een enorme ervaring – ook als het alleen met helpers lukt.”
Bram: “Jij hebt de liefde voor het spelelement van de sport in mijn leven gebracht. De gezonde competitie, dat het leuk is om een wedstrijdje te doen, dat is vormend geweest.” Bram is een fanatiek sportman. In juni doet hij mee aan de Iron Man thriatlon in Nice. Voor zijn 50e liep hij vijftig marathons. “Ik heb altijd hardloopschoenen bij me. Als ik in de file dreig te komen, zet ik de auto aan de kant en ga ik even rennen.”
Steen: “Is het geen verslaving?”
Bakker: “Leuk dat je dat vraagt. Je kan niet verslaafd raken aan stofjes die je zelf aanmaakt. Alleen wat je in een pil stopt, kan verslavend zijn.”
Foto: Fred van Diem
[bio]
Bram Bakker (1963) is psychiater, schrijver, theatermaker en duursporter.
Van 1978 tot 1982 zat Bram op het vwo van de Rijks Scholen Gemeenschap Heerenveen (nu: Openbare Scholen Gemeenschap Zevenwouden). Daar kreeg hij gymnastiekles van Wim Steen (1936) die van 1969 tot 1999 verbonden was aan deze school.
[Rubriek Flashback, waarin prominente Nederlanders herenigd worden met een favoriete leerkracht van vroeger – voor het Onderwijsblad]